Punctualiteit is een feit!

Hoi hoi,

Veeeeel te lang geleden, ik weet het! Verwacht jullie dus maar aan een stevige update van de voorbije weken. Let's go!

Ondertussen is het de voorbije 2 dagen serieus onder het vriespunt gedoken: temperaturen van rond de -14°, maar een zalig open blauwe hemel. Kouder maar ik vond het wel beter als die eeuwige grijze lucht van de voorbije weken.

Gisteren was dan ook een ideale dag om eens iets typisch Fins te doen: de zeesauna. Eerst lekker zweten tussen Finse oudjes en daarna in het IJSkoude zeewater dompelen. Je zag dat die oudjes het regelmatig doen. Ik ben na 3 moedige pogingen ook helemaal kopje onder gegaan.

De dagen worden steeds langer. Eigenlijk heb ik de kortste dagen van het jaar niet echt meer meegemaakt. Het wordt 's morgen licht tussen 8 en 9 uur en 's avonds is het donker tussen 17 en 18 uur. Het valt dus heel goed mee. Het enige 'nadeel' is wel dat de mensen echt wel binnen zitten eens de avond valt, er dus niet veel meer te beleven is en de straten er maar verlaten bij liggen.

Over straten gesproken: Ik doe iedere ochtend en avond een stevige wandeling tot aan het huis van mijn ergotherapeute en kom dan altijd wel wat mensen tegen... Wat doe je dan hier in Finland: ofwel recht voor je kijken, ofwel helemaal de andere richting, maar vooral geen oogcontact zoeken of goeiedag zeggen! Verschrikkelijk vind ik dat gewoon... Mijn MP3 is vanaf nu dus mijn vaste vriend tijdens mijn dagelijkse wandelingen!

Naast de koele, afstandelijke Finnen (op het eerste zicht) heb ik ook al gemerkt dat eens het ijs gebroken is en je iemand kent, ze de openheid zelve zijn. De vriendinnen van op school, leerkrachten, mensen op mijn stageplaats: ze zijn allemaal even vriendelijk en staan altijd klaar om te helpen.

Kort even wat uitleg over mijn stage: Ik werk in een Neurologisch Centrum voor Rehabilitatie in Masku, op 15 km van Turku. Ik krijg een lift van mijn stagementor Tarja: een geweldig interessante mevrouw! Ze spreekt vloeiend Engels (de meeste Finnen trouwens), heeft al jaaaaren ervaring binnen ergotherapie en werkt nog steeds met het enthousiasme als was het haar eerste werkdag. Er komen voornamelijk MS-patiënten naar het centrum voor een opname van 2 à 3 weken voor een opvolging/aanpassing van hun therapieprogramma.

Afgelopen week heb ik vooral geobserveerd hoe alles in zijn werk gaat, vanaf volgende week mag ik hier en daar een patiënt (die Engels spreekt) zelfstandig doen... Het Fins gezondheidszorgsysteem is trouwens totaal verschillend van het Belgische: Alles wordt betaald door de staat, van opnames, tot hulpmiddelen,... enz.

De komende 7 weken zal ik dus hier stagelopen: Het zijn lange dagen (iets na zessen op staan en terug thuis rond 17u), maar het is interessant en leuk!

Voor de rest heb ik hier de voorbije weken zeeeer veel gewandeld, de haven en het kasteel van Turku bezocht, het centrum wat verder verkend,...

Daarnaast ken ik ondertussen al wat meer (uitwisselings)studenten en beginnen de etentjes en bijhorende uitstappen en feestjes op gang te komen :)

Afgelopen donderdag zijn we trouwens naar een typische studentenfuif geweest (zie foto). Onze tutors&co hadden allemaal een overal aan, de kleur is afhankelijk van de faculteit. Als je naar een fuif gaat, krijg je een 'mark' aan de inkom die je dan op je overal kan naaien: Hoe meer fuiven, hoe meer marks, hoe stoerder... of course!!

Voor ik het vergeet: de verklaring van mijn titel. HELP!!! Ik blijf een media-latina, ik doe nog zo mijn best om op tijd te komen maar om de een of andere bizarre reden is het nog steeds moeilijk. Ik vind het gezellig om wat later te gaan, maar Finnen (en Europeanen) vinden dat blijkbaar niet, haha.

Voor de rest nog kort wat wist-je-datjes op een rij:

- Finnen drinken altijd in bij iemand zijn thuis voordat ze op stap gaan vermits de drank zo duur is in cafés en discotheken. Resultaat: zatte, marginale taferelen, zoals ik ze zelfs nog nooit in mijn 6-jaar Leuven bestaan heb gezien... ongelooflijk. Ik snap niet hoe die mensen terug thuis geraken en dat er niet meer doodvriezen op straat! Brrrr...

- Het Fins is echt een ongelooflijk moeilijke taal.... Het behoort tot de Fins-Oegrische talen (Hongaars, Estisch, Laps,..) en er is dus totaal geen link met Frans, Engels of,....

- We hebben een roommate: een Russisch meisje Irene, voorlopig nog niet veel gezien/gehoord.

- Ik heb een neus voor latino's/latina's.... haha :)

- Finnen houden van de meest extravagante haarkleuren en -kapsels. Er is dan ook een kapper op iedere hoek van de straat. (En ze zien er niet uit :))

- ....

Zo, zoals jullie merken begin ik hier zo stilaan mijn draai te vinden. Het is heel anders dan mijn Argentinië-uitwisseling (ik heb beslist om het niet meer te vergelijken want sorry: Argentina wins!), maar het is zeker weer de moeite waard! Eigenlijk kan ik nog wel even doorgaan met vertellen, maar ik zal het voor een volgende keer houden en zal niet meer zo lang wachten!

I'll keep you posted!! Zoen AC

PS: Ik kan maar een beperkt aantal foto's uploaden, rest op facebook of op picasaweb van mijn studiegenootje Jasmien (http://picasaweb.google.be/jasmien.steenwegen/JasmienInTurku). Zij houdt ook een blog bij, met meer details over onze avonturen :o) : http://jasmieninturku.waarbenjij.nu/